Jak wspierać dziecko w sporcie? 10 zasad

Jak wspierać dziecko w sporcie? 10 zasad

Rodzice to osoby, dzięki którym dzieci uprawiają sport. To oni często zaszczepiają w nich pasję i entuzjazm do aktywności fizycznej. To oni poświęcają godziny, by zawieźć i przywieźć pociechę z treningu. To oni dbają, by w torbie małego sportowca znalazły buty, strój na zmianę i zdrowa przekąska. To oni są z dzieckiem podczas pięknych zwycięstw i trudnych porażek. Ale aktywność sportowa dziecka budzi wiele emocji, co może utrudniać towarzyszenie dziecku w sportowej przygodzie. Jak wspierać dziecko w sporcie?

Z tego wpisu dowiesz się:

  • jakimi zasadami należy się kierować, by wspierać dziecko w sporcie.

Udział dziecka w rywalizacji sportowej to nie tylko ogromne emocje dla małego sportowca, ale także dla jego rodziców. Bardzo często są oni obecni na meczach czy turniejach, towarzysząc dziecku w zmaganiach. Nie ulega wątpliwości, że chcą wspierać swoje dzieci. Tylko nie zawsze wiedzą jak.

1. Zachęcaj, nie naciskaj

Zachęcaj dziecko do uprawiania sportu, ale nie naciskaj na nie. Pozwól mu wybrać, w co gra i zrezygnować, jeśli będzie tego chcieć. Zmuszanie dziecka do uprawiania sportu w wielu przypadkach może skończyć całkowitym porzuceniem dyscypliny. My, dorośli nie lubimy, gdy ktoś nas do czegoś zmusza. Dzieci także tego nie znoszą, a czynność będąca przymusem automatycznie traci urok zabawy. Nawet jeśli dziecko teraz nie zrezygnuje ze sportu, to może to zrobić, gdy tylko będzie na tyle dorosłe, by postawić na swoim.

2. Cele Twojego dziecka i Twoje cele

Czy na pewno są spójne? Postaraj się zrozumieć, po co Twoje dziecko uprawia sport i wspieraj je w realizacji tych zamierzeń. Może Tobie marzy się wielka sportowa kariera Twojego dziecka, a ono lubi kolegów, z którymi trenuje? Jedno nie wyklucza drugiego, a mały sportowiec nie zawsze musi mieć przed oczami przyszłą karierę i tryumfy. Ale na pewno znacznie chętniej będzie dążył do rozwoju, jeśli sport będzie sprawiał mu radość. Zwracaj uwagę na cele Twojego dziecka i nie pozwól, by Twoje dążenia były ważniejsze.

3. Pomóż dziecko ustalać realistyczne cele wykonaniowe

Umiejętność wyznaczania celów to bardzo istotna kwestia dla sportowca. Jak wyznaczać cele, by je realizować i czerpać satysfakcję z ich osiągania? Przede wszystkim trzeba zwracać uwagę na cele wykonaniowe, nie wynikowe. Wynik nie zawsze zależy wyłącznie od zawodnika, natomiast nad tym, w jaki sposób on sam się zaprezentuje bez wątpienia może pracować. Dzieci czasem mają problemy z ustaleniem celów realnych, możliwych do osiągnięcia w najbliższym do czasie. Pomóż swojemu dziecku ustalić je w ten sposób, by mogło śledzić postępy w ich realizacji.

4. Pomóż dziecku wyciągać wnioski z lekcji, jakie daje mu sport

Każde doświadczenie czegoś nas uczy. Niezależnie od tego, czy jest to zwycięstwo czy porażka. Małemu zawodnikowi może być trudno dostrzec, że pokazał się z dobrej strony, nawet jeśli ostatecznie przegrał rywalizację. Ty, jako wspierający rodzic, możesz pokazać mu, że mimo niesatysfakcjonującego wyniku są elementy, które wychodzą mu naprawdę dobrze!

5. Nie radź trenerowi, jak ma trenować

Pozwól trenerowi wykonywać swoją pracę. Podczas meczów czy treningów to jego zadaniem jest trenowanie, więc daj mu szansę realizacji swoich zadań. Skoro przyprowadzasz dziecko na trening, to pokazujesz trenerom, że ufasz im. To trener wie, jakie zadania stawia przed swoimi zawodnikami i jakie ćwiczenia czy założenia mają realizować. To szczególnie ważne w sportach drużynowych, gdzie o końcowym sukcesie decyduje to, jak grała drużyna, a nie pojedynczy zawodnik. Jeśli masz wątpliwości dotyczące pracy trenera, to porozmawiaj z nim na osobności i poproś o wyjaśnienie niejasności.

6. Podczas meczu pozostań widzem

Ta zasada ściśle wiąże się z poprzednią. Podczas meczu każde dziecka ma do zrealizowania pewne zadania wyznaczone przez trenera. Pozwól małemu zawodnikowi wziąć odpowiedzialność za kreowanie swojej gry. Głośne uwagi wygłaszane podczas meczu czy treningu mogą zdekoncentrować dziecko, zwłaszcza jeśli są sprzeczne z tym, co mówił trener. Taka sytuacja może prowadzić do konfliktu kogo należy słuchać – trenera czy rodzica? Podczas meczu nie ma czasu na jego rozwiązanie.

7. Powstrzymaj się od negatywnych komentarzy

Dzieci wielu zachowań uczą się poprzez modelowanie. Mówiąc prościej obserwują, jak zachowują się ważni dla nich dorośli. Na tej podstawie wysnuwają wnioski dotyczące tego, jak należy się zachowywać. Jeśli wdajesz się w słowną utarczkę z rodzicami drużyny przeciwnej, to jaki sygnał dajesz swojemu dziecku? Ono cały czas Cię obserwuje i uczy się Twoich zachowań.

8. Kibicuj drużynie swojego dziecka

Niezależnie od wyniku zawsze wspieraj swoje dziecko i jego drużynę. Zapytaj małego sportowca, jak chciałby żebyś zachowywał się na meczu czy podczas treningu. Może najlepszym działaniem dla niego będą proste hasła zagrzewające do boju, zamiast uwag dotyczących technicznych aspektów gry.

9. Okazuje zainteresowanie, entuzjazm i wsparcie

Niezależnie od wyniku czy zaprezentowanego poziomu zawsze bądź wsparciem dla swojego dziecka. To Ty wiesz kiedy trzeba je uspokoić, a kiedy można na spokojnie porozmawiać o ostatnim meczu, by wyciągnąć z niego konstruktywne wnioski. Słuchaj swojego dziecka i bądź gotowy udzielić mu wsparcia i wysłuchać, gdy chce coś powiedzieć.

10. Kontroluj swoje emocje

Jeśli Ty nie potrafisz kontrolować swoich emocji, to jak możesz oczekiwać, że Twoje dziecko będzie to potrafiło? Pewnie często mocno przeżywasz rywalizację swojego dziecka. Ale nie ma innej opcji – musisz nauczyć się kontrolować swoje emocje. Przypomnij sobie, co wcześniej napisałam o modelowaniu. Dziecko natychmiast wyczuje, że jesteś na nie zły/zdenerwowany czy rozczarowany. Im mniejsze dziecko tym większej uwagi i uczuć potrzebuje od rodzica. Każdy, nawet najmniejszy przejaw dezaprobaty (np. poprzez grymas na twarzy) może sprawdzić, że mały sportowiec będzie odczuwał bardzo silny stres, by Cię nie zawieźć.

Czujesz, że ten temat Cię dotyczy? Umów się na sesję, popracujemy nad Twoją najlepszą formą ?

    Źródło:

    Weinberg, R.S, Gould, D. (2007). Foundations of sport and exercise psychology. Champaing: Human Kinetics.